علم باید انسان را به خشیت برساند تا ارزش داشته باشد، چون بعد از مرگ دیگر از این علم سؤالی نمی‌کنند، بلکه از معرفتی که انسان داشته سؤال خواهند کرد و آیت‌الله بهجت در این عرصه سرآمد بود.

در این نگارش به بیان اوصاف آیت الله بهجت از نگاه فرزند و شاگرد ایشان در همایش "پارسای پرهیزگاری" می پردازیم .

بهجت

آیت الله بهجت خودی برای خودش قایل نبود و 30 سال در حسرت پرسش‌هایی درباره او از ایشان بودیم، اما به علت تواضعی که داشت حاضر نبود جواب دهد.

آیت‌الله بهجت چنان درس می‌خواند که در سن 15 سالگی در درس ادبیات عرب چنان مسلط شده بود که با استادش محاجه می‌کرد، درس خواندن را به بهانه عبادت ترک نمی‌کرد و در درس خواندن هم به بهانه عبادت کوتاهی نداشت.

یکی از بزرگان می‌گفت او قبل از اینکه بالغ شود سالک بود و به مرحله‌ای رسیده بود که معصیت را می‌دید و مرتکب نمی‌شد.

 

پرواز آدمی نتیجه ی دوری از گناه است!

علت پرواز ایشان این بود که گناه نمی‌کرد، زیرا گناه که در لسان روایات و آیات به آن وزر گفته می‌شود موجب سنگینی انسان می‌شود و پرواز را غیرممکن می‌کند.

هدف اصلی انسان از اندوختن علم، خدایی شدن و تکامل است و فقه شرط لازم برای حرکت ظاهری انسان است، اما برای یافتن خدا و باطن این علم رسا نیست.

آیت الله بهجت موت اختیاری داشتند؟

فرزند آیت الله بهجت درباره موت اختیاری پدر، بیان کرد: ایشان به استناد به حالات و برخی گفته‌هایشان دارای این حالت بودند و اولین کسی که این موضوع را تأیید کرده امام‌خمینی(ره) بوده‌اند.

او مردی بود که امام عظیم‌الشأن که خود در مدارج عرفانی از قلّه نشینان بود، درباره او به فرزندشان حاج آقا مصطفی(ره) فرموده بودند:ایشان دارای موت اختیاری هستند؛ یعنی قدرت این را دارند که هر گاه بخواهند روح را از بدن جدا کنند و به اصطلاح خلع کنند و باز بازگردند و تازه این شهادت‌ها بر کرامات و مدارج عرفانی او در سنین جوانی و میانسالی او بیان شده است و خدا می‌داند که این مرد کم نظیر در سنین کهولت و پس از عمری تلاش بی‌وقفه و حرکت شتابان به سمت قله‌های عرفان اصیل اسلامی و زهد و پارسایی به چه مقاماتی دست یافته بود!

تنها خدا می‌داند که در لحظات باشکوه عروج روح ملکوتی این مرد الهی چه ولوله‌ای در عالم خلقت پدید آمده است و چه بزرگانی به پیشواز روح قدسی او از ملکوت خدا رهسپار ناسوت شده‌اند.

شاید امروز که او در بین مریدان بی شمارش نیست، قفل زبان‌هایی که او مَُهر کرده بود، بشکند و قطره‌ای از دریای بی نهایت کرامات باهره او برای اهل دل نمایان شود.

مرحوم بهجت تا در قید حیات بودند، نزدیکان و شاگردان خاص و کسانی که از این مرد ربّانی کرامت‌ها دیده بودند، از بیان آنها به شدت منع شده بودند و خود حضرت ایشان هم که بسیار کتوم بودند و چنان رفتار می‌کردند که جز کسانی که خبر از کرامات او داشتند یا خود از او معجزهای بی پرده دیده بودند، کسی از نوع گفتار و رفتار او نمی‌توانست به دنیای پر رمز و راز درون پرشور او راهی بیابد یا حتّی گمانی کند.

شاگرد آیت الله بهجت بیان کرد ؛ آیت‌الله بهجت همیشه مژده و بشارت ظهور می‌دادند، اما هیچگاه توقیت و تعیین وقت برای ظهور نمی‌کردند.

علم سودمند؛ علم همراه با تواضع است

در تواضع این مرجع تقلید می‌توان به این نکته اشاره کرد که رساله ایشان بعد از 6باری که چاپ شد؛ نام ایشان بر روی این رساله درج نشد؛ و بعد از اصرار دیگران گفت فقط بنویسید العبد محمدتقی بهجت.

این مرجع تقلید عارفی سالک بود که توانست تعداد زیادی از علاقه‌مندان عرفان اسلامی را دور خود جمع کند.

 

دیدگاه آیت الله بهجت درباره ظهور

شاگرد آیت الله بهجت بیان کرد ؛ آیت‌الله بهجت همیشه مژده و بشارت ظهور می‌دادند، اما هیچگاه توقیت و تعیین وقت برای ظهور نمی‌کردند.

 

دیدگاه آیت‌الله بهجت درباره نظام اسلامی

ایشان هیچ گاه مخالفتی با نظام نداشتند و ارتباط زیادی با رهبر معظم انقلاب داشتند.

 

آیت الله بهجت هیچ گاه حاضر نبود خود را مجتهد بداند

فرزند آیت الله بهجت گفت: آیت الله العظمی بهجت با اینکه اعلم همه مجتهدان زمان خود بود ،اما حاضر نبود خودش را مجتهد بنامد و در علم بگوید مساوی دیگران هستم .

آیت‌الله العظمی بهجت به شدت از دادن برخی القاب علمی و ... به ایشان پرهیز داشت و ناراحت می‌شدند و عبد واقعی خدا بودند . ایشان آنقدر تواضع داشت که در جلسات درس بر روی گلیمی قدیمی در کنار درب ورودی می‌نشست در حالیکه جای استاد در بالای کلاس بود.

 

آیت الله بهجت

آیت الله بهجت برای سایرین حجت بود

امثال آیت الله بهجت حجت خداوند برای دیگران هستند، و نیازی نیست که افرادی از هند و چین بیایند و راه را به ما نشان دهند ، راه باز و مشخص است و تنها برای رسیدن و دریافت این راه نیازمند آنیم که چشم و گوش خود را برگناه ببندیم و نماز را با توجه در اول وقت بخوانیم که بدین وسیله قطعا به راه خواهیم رسید .

این نکته را نباید فراموش کرد که رسیدن به خدا هیچ ارتباطی به خواندن اصول و درس خواندن در حوزه و ...ندارد ، بلکه همه می توانند در صورت رعایت احکام دینی به خدا برسند و در این مسیر گام بردارند .

 

اعتقاد آیت الله بهجت درباره میت

شاگرد آیت الله حسن زاده آملی (پسر آیت الله بهجت) در پاسخ به سؤالی درباره اینکه آیا مرحوم پدر را در خواب می بینند ، گفت :خودش معتقد بود که نزدیکان و اقوام باید میت را بعد از مرگ فراموش کنند ، چرا که اگر فراموش نکنند دچار مشکلات روحی می شوند ، به همین دلیل کمتر به خواب اقوام و نزدیکان می آیند .

 

اموات ناظر براعمال هستند !

فرزند آیت الله بهجت بیان کردند :من امسال مدتی در نجف بودم و در آنجا هرشب به نیت ایشان یاسین می خواندم اما چند شب وقت نکردم، تا اینکه هفته گذشته فردی به منزل ما آمد و گفت : من بعد از خواندن دعاهایی ایشان را در خواب دیدم و آیت الله بهجت فرمودند : به علی بگویید یاسین من را بفرستد .با اینکه ایشان وفات کرده اند اما معلوم است که بر مسائل اشراف دارند .

آقای بهجت جواب سوالاتی که به خاطر آنها به منزل ایشان رفته بودم را بدون طرح سوال آنها از سوی من پاسخ دادند و گفتند: حرف هایی که ما می زنیم قبل از این که بیان کنیم به گوش امام زمان عج الله می رسد

کرامتی عجیب از مرحوم حضرت آیت الله بهجت«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه»

حجت الاسلام محمد هادی مفتح، فرزند شهید مفتح که از اساتید برجسته حوزه علمیه قم و موسس رادیو معارف است روزی در کلاس درس در حوزه علمیه قم این خاطره شنیدنی را تعریف کرد:

روزی خدمت آیت الله بهجت رسیدم، از قبل برای زیارت ایشان در منزلشان وقت گرفته بودم. خودم را به آنجا رساندم اما دیدم وزیر آموزش و پرورش وقت جناب آقای مظفر و گروهی خدمت آیت الله بهجت رسیده اند. من ناراحت شدم و در اطاقی دیگر با آقازاده ایشان نشستم و صحبت کردند.

وقتی میهمانان منزل حضرت آقا را ترک کردند، در اندرونی خدمت آیت الله بهجت رسیدم ولی دیگر قصد نداشتم مسأله ام را با ایشان مطرح کنم و به همین خاطر مباحث دیگری را مطرح کردم. ولی آقای بهجت جواب سوالاتی که به خاطر آنها به منزل ایشان رفته بودم را بدون طرح سوال آنها از سوی من پاسخ دادند و گفتند: حرف هایی که ما می زنیم قبل از این که بیان کنیم به گوش امام زمان عج الله می رسد.

استاد مفتح می فرمودند من از این مسأله خوشحال و متعجب شدم. ایشان گفتند این جریان برای من در سال 1377 رخ داد.

منابع :

کتاب فریادگر توحید، مؤسسه فرهنگی اهل بیت

 کتاب «برنامه سلوک» به اهتمام دکتر علی شیروانی